zaklencia

A[edytuj]

Accio[edytuj]

Opis: sprawia, że dany przedmiot przylatuje do osoby rzucającej zaklęcie. Może być używane na dwa sposoby: przez rzucanie czaru i wypowiedzenie nazwy pożądanego przedmiotu przez rzucającego zaklęcie, (np. "Accio okulary" użyte przez Harry'ego podczas 17 urodzin) albo poprzez wskazanie różdżką na pożądany przedmiot podczas, lub natychmiast po wypowiedzeniu zaklęcia. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Carpe Retractum.

Użyte po raz pierwszy: przez Molly Weasley w tomie Harry Potter i Czara Ognia

Etymologia: z łaciny accio znaczy wołam, kazać przyjść, przywoływać.

Aguamenti[edytuj]

Opis: wytwarza strumień wody z różdżki. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Aqua Eructo.

Użyte po raz pierwszy: W "Harry Potter i Książę Półkrwi" w jaskini w poszukiwaniu horkruksa, kiedy Harry chciał wyczarować wodę dla Dumbledore'a.

Etymologia: z łaciny aqua – woda, mens – myśl.

Alarte Ascendare[edytuj]

Opis: wysoko podrzuca małe obiekty, jednak bez większych szkód.

Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Gilderoya Lockharta, który podczas pojedynkuHarry'ego Potter'a z Draco Malfoy'em chciał zniszczyć węża wyczarowanego przez Malfoy'a.

Etymologia: z łaciny alate – uskrzydlony, ascendere – wznieść się.

Alohomora[edytuj]

Opis: otwiera różne rzeczy, głównie zamki itp. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Sezam Materio, a odwrotnymColloportus, jednak jest ono zwykle za słabe na pokonanie bariery Sezam Materio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger otwiera drzwi znajdujące się na zakazanym korytarzu na trzecim piętrze.

Etymologia: z hawajskiego aloha – żegnaj, z łaciny mora – przeszkoda.

Anapneo[edytuj]

Opis: Zaklęcie udrożniające drogi oddechowe.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Horacy'ego Slugnorna w pociągu do Hogwartu, w celu pomocy Markusowi Belby'emu.

Etymologia: z greki anapneo – oddychać.

Aperacjum[edytuj]

Opis: ujawnia niewidzialny tusz. Zaklęciem je osłabiającym jest Evanesco.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic, gdy Hermiona próbowała odkryć tajemnicę dziennikaToma Riddle'a.

Etymologia: z łaciny apparare – pojawić się, a w języku angielskim odpowiednik pojawić się – to appear.

Ascendio[edytuj]

Opis: Pociąga różdżkę w górę z ogromną siłą, prawdopodobnie także w inne strony.

Użyte po raz pierwszy: W filmie "Harry Potter i Czara Ognia", W momencie, gdy Harry w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego uwolnił przyjaciół, lecz nie miał siły wypłynąć na powierzchnie jeziora.

Etymologia: z angielskiego ascend – wznosić się, unosić się.

Avis[edytuj]

Opis: z różdżki wylatuje stado ptaków.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia przez Ollivandera podczas sprawdzania różdżek uczestnikówTurnieju Trójmagicznego.

Etymologia: z łaciny avis — ptak.

B[edytuj]

Bąblogłowy[edytuj]

Opis: tworzy wokół głowy bańkę z powietrzem.

Użyte po raz pierwszy: W tomie Harry Potter i Czara Ognia w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego przez Cedrika Diggory'ego i Fleur Delacour.

C[edytuj]

Cave Inimicum[edytuj]

Opis: wyczarowuje barierę, która sygnalizuje pojawienie się w okolicy innych osób. Inne zaklęcia chroniące to Salvio Hexia, Repello Mugoletum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger zabezpieczyła siebie, Harry’ego Pottera i Rona Weasleya przed obecnością innych osób podczas szukania horkrusów.

Etymologia: z łaciny cavere – strzeć się, inimicus – nieprzyjaciel, wróg.

Chłoszczyść[edytuj]

Opis: czyści oraz porządkuje.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Przez Nimfadorę Tonks gdy chciała wyczyścić klatkę z Hedwigą.

Etymologia:

Colloportus[edytuj]

Opis: zamyka wszelkie rzeczy, głównie zamki itp.. Zaklęciami o odwrotnym działaniu są Sezam Materio i słabszeAlohomora.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger zamyka drzwi, aby Śmierciożercy nie złapali jej i jej przyjaciół podczas ucieczki z Departamenu Tajemnic w Ministerstwie Magii.

Etymologia z łaciny colligo – związać, porta – drzwi.

Confundus[edytuj]

Wymowa: "Confundo".

Opis: zmienia działanie mugolskich i magicznych przedmiotów lub dezorientuje osoby. Innym zaklęciem dezorientującym jest Mimblewimble.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia. Użyte przez Barty'ego Croucha Juniora jako Alastor Moody, gdy Czara Ognia wybierała zawodników do Turnieju Trójmagicznego.

Etymologia: z łaciny confusio – zamieszanie.

Confringo[edytuj]

Opis: powoduje eksplozję danego obiektu.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Harry Potter tym zaklęciem niszczy przyczepę z Hedwigą

Etymologia: confing – wybuch

Conjunctivitis[edytuj]

Opis: oślepia ofiarę. Działa równie silnie na zwierzęta gruboskórne (smoki, trolle, olbrzymy), jak Drętwota na ludzi.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Wiktor Krum użył tego zaklęcia w pierwszym zadaniuTurnieju Trójmagicznego, aby pokonać smoka.

Etymologia:conjunctivitis - z łaciny medycznej: zapalenie spojówek

Zaklęcie Czterech Stron Świata[edytuj]

Wymowa: "Wskaż mi".

Opis: różdżka obraca się w kierunku północy.

Użyte po raz pierwszy: w 4 tomie (Harry Potter i Czara Ognia) podczas trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, kiedyHarry Potter użył go, by zorientować się w kierunku w jakim idzie w labiryncie.

D[edytuj]

Defodio[edytuj]

Opis: zaklęcie które odłupuje np. kawałki ścian, chodnika

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger użyła go, by pomóc smokowi wylecieć wraz z Harrym Potterem i Ronem Weasleym z Banku Gringotta

Etymologia: z łaciny defodio – kopać, wydrążać

Deletrius[edytuj]

Opis: usuwa widmo zaklęcia wywołane czarem Priori Incantatem, które służy do sprawdzania ostatniego czaru rzuconego daną różdżką.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Amos Diggory podczas finału Mistrzostw Świata wQuidditchu, kiedy sprawdzał czy ktoś nie rzucił zaklęcia Morsmorde różdżką Harry'ego Pottera.

Etymologia z angielskiego delete – usunąć.

Deprimo[edytuj]

Opis: robi duże dziury w drewnie

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger użyła go, by wraz z Harrym Potterem iRonem Weasleym nie zostać złapaną przez Śmierciożerców w domu Lovegoodów.

Etymologia: z łaciny deprimere – przygniatać, upokorzyć, zgnieść.

Depulso[edytuj]

Opis: odpycha przedmioty od siebie. Zaklęciem odwrotnym jest "accio"

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Harry użył go, gdy pomagali Molly Weasley w sprzątaniu domu przy Grimmuald Place nr 12.

Etymologia: z rumuńskiego "depoul" - odpychaċ.

Descendo[edytuj]

Opis: Otwiera ukryte przejścia.

Użyte po raz pierwszy: w tomie "Harry Potter i Insygnia Śmierci" przez Rona, kiedy pokazywał Harry'emu ghula

Etymologia: z łaciny descendo, -ere – zstępować, schodzić

Diffindo[edytuj]

Opis: Rozcina takie materiały jak paski, pajęczyny, zarośla itp.

Użyte po raz pierwszy: w grze Harry Potter i Komnata Tajemnic poznaje się je w środkowym etapie gry, jak również w tomie Harry Potter i Czara Ognia Harry Potter rozcina pasek od torby Cedrica Diggory'ego, aby go zatrzymać.

Etymologia: z łaciny "diffindo" to rozłupać, rozszczepiać

Dissendium[edytuj]

Opis: Zaklęcie ujawniające.

Użyte po raz pierwszy: w tomie "Harry Potter i Więzień Azkabanu" przez Harry'ego, gdy za pomocą Mapy Huncwotów wymykał się do Hogsmeade.

Etymologia: Dissendium znaczy przeciwieństwo zakończenia.

Drętwota[edytuj]

Opis: oszałamia i powoduje silną drętwotę ciała, a czasami nawet utratę przytomności.W grach powoduje jakby uderzenie przeciwnika.

Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Czara Ognia, kiedy teleportowali się czarownicy z Ministerstwa Magii i chcieli oszołomić Harry'ego, Rona i Hermionę

Etymologia:

Duro[edytuj]

Opis: przemienia w kamień.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger zamieniła gobelin, który zrzuciła na dwóch Śmierciożerców podczas bitwy o Hogwart.

Etymologia: z łacińskiego durus – ciężki, twardy.

Densaugeo[edytuj]

Opis: sprawia, że przednie zęby ofiary rosną z ogromną szybkością i stają się nienaturalnie wielkie.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Draco Malfoy użył tego zaklęcia na Hermionie Granger.

Etymologia: Z łaciny "dens" oznacza ząb, a "augeo" oznacza powiększyć.

E[edytuj]

Engorgio[edytuj]

Opis: powiększa małe obiekty. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Reducio.

Użyte po raz pierwszy: w książce Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moddy'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magiąpowiększa pająka.

Etymologia: z angielskiego engorge - wzdymać się, pęcznieć.

Episkey[edytuj]

Opis: niweluje uszkodzenia ciała.

Użyte po raz pierwszy: w szóstym tomie Nimfadora Tonks użyła go, aby uleczyć złamany nos Harry'ego. W ekranizacji szóstego tomu zamiast Nimfadory wystąpiła Luna Lovegood.

Etymologia:z greki episkeyazo - reperować.

Erecto[edytuj]

Opis: Zaklęcie prostujące, stawiające.

Użyte po raz pierwszy: Hermiona , Ron i Harry w VII tomie użyli tego zaklęcia, aby rozstawić namiot podczas poszukiwania horkruksów.

Etymologia: z łaciny erecto - stawiać.

Evanesco[edytuj]

Opis: powoduje znikanie małych przedmiotów lub osłabia działanie zaklęcia Aperacjum. Zaklęciem o działaniu zmniejszającym jest też Reducio.

Użyte po raz pierwszy: w Harry Potter i Komnata Tajemnic w klubie pojedynków Draco Malfoy napuszcza na Harry'ego Pottera węża. Po nieudanej próbie pozbycia się go przez Gilderoya Lockharta niszczy go Severus Snape.

Etymologia z angielskiego evanescence – przelotność.

Zaklęcie Patronusa[edytuj]

Wymowa: "Ekspekto patronum".

Opis: Zaklęcie obronne, używane do wyczarowania Patronusa – tarczy, która jest zmaterializowaną postacią pozytywnej energii, o kształcie charakterystycznym dla każdego czarodzieja; stosowany m.in. do obrony przed dementorami i śmierciotulami. ^[1] Wyczarowany patronus może także służyć jako "kurier", gdy chcemy przekazać komuś ważną wiadomość.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu przez Remusa Lupina do obrony Harry'ego.

Etymologia: z łaciny expecto – oczekuję, patronus – obrońca.

Expelliarmus[edytuj]

Opis: rozbraja (odrzuca) przeciwnika lub jego różdżkę. Zaklęciu towarzyszy szmaragdowy błysk oraz świst. W niektórych grach odrzuca do tyłu po czym przeciwnik bardzo wolno wstaje.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Severus Snape pokazał je uczniom na pierwszej lekcji Klubu Pojedynków rozbrajając Gilderoya Lockharta.

Etymologia: z łaciny expello – odpycham.

Expulso[edytuj]

Opis: powoduje odpychanie o działaniu odśrodkowym (gdy trafi pomiędzy grupę osób, wszystkie zostają odrzucone) bazujące na zasadzie działania bomby miotającej, z tym że nie powoduje większych obrażeń. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Expelliarmus.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci przez Antonina Dołohowa w celu obezwładnienia Harry'ego Pottera, Hermiony Granger i Rona Weasleya naTottenham Court Road podczas ich ucieczki z Nory.

Etymologia: z łaciny expello – odpychać.

F[edytuj]

Fera Verto[edytuj]

Opis: zamienia zwierzę w puchar na wodę

Użyte po raz pierwszy: w filmie "Harry Potter i Komnata Tajemnic" na lekcji transmuntacji.

Etymologia: z łaciny ferramenta – narzędzia żelazne ferrum – żelazo

Ferula[edytuj]

Opis: opatruje uszkodzenia ciała (bandażujące złamania, itp.).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin, aby unieruchomić i opatrzyć złamaną nogę Rona Weasleya.

Etymologia: z łaciny "ferula" - pręt, rózga (kojarzone z prętem lub deseczką do usztywnienia np. złamanej kończyny)

Zaklęcie Fideliusa[edytuj]

Wymowa: Brak.(Zaklęcie nigdy niewypowiedziane).

Opis: bardzo złożone zaklęcie, przy którym dochodzi w sposób magiczny do zdeponowania tajemnicy w duszy żywego człowieka. Informacja zostaje ukryta w wybranej osobie, nazywanej Strażnikiem Tajemnicy, więc nie można jej odnaleźć, chyba że sam Strażnik Tajemnicy zechce ją wyjawić, inaczej pozostaje niedostępna (nie da się jej wydobyć za pomocą Imperiusa bądź Veritaserum). Skutkiem tego zaklęcia jest np. to, iż nikt, komu przez Strażnika Tajemnicy nie wyjawiono tajemnicy, nie mógł znaleźć ludzi, którzy się ukrywali. Po śmierci głównego Strażnika Tajemnicy każdy, kto wiedział o miejscu, na którym użyto zaklęcia Fidelius, stał się automatycznie strażnikiem tajemnicy^[2].

Użyte po raz pierwszy: Krótko przed początkiem fabuły Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Lily i James Potterowie, rodzice Harry'ego Pottera, kiedy dowiedzieli się, iż Lord Voldemort chce ich zabić, chcieli uczynić Strażnikiem Tajemnicy Syriusza Blacka. Ten jednak namówił ich, żeby został nim niepozorny Peter Pettigrew. Tydzień po tym, jak zaklęcie zostało rzucone, Peter wyjawił tajemnicę Lordowi Voldemortowi, skutkiem czego była śmierć Lily i Jamesa Potterów, ale tym samym klęska czarnoksiężnika.

Etymologia: prawdopodobnie od nazwiska czarodzieja, który wymyślił to zaklęcie – Fidelius, lub od łacińskiego słowa fidelis oznaczającego osobę zaufaną, powiernika.

Finite Incantatem[edytuj]

Opis: kończy działanie niektórych zaklęć (np.Tarantallegra i Petrificus Totalus). Inną formą tego zaklęcia jest Finite Incantatem (powoduje znikanie lub rozpryskiwanie się metalowych rzeczy, lub uzdrawia poszkodowanego po działaniu zaklęcia Tarantallegra).

Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Hermionę Granger do unicestwienia tłuczka lecącego w Harry'ego Pottera, gdyż ta piłka do Quidditcha była zaczarowana przez Zgredka.

Etymologia: z łaciny finis – koniec lub z włoskiego finito - skończony

Flagrate[edytuj]

Opis: oznacza różne obiekty ognistym, czerwonym krzyżem.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger w Departamencie Tajemnic podczas szukania przepowiedni do zaznaczenia drzwi.

Etymologia: z angielskiego flagrant – rażący (czerwony krzyż raził w oczy, więc nie można go było przegapić) lub z angielskiego "grate" - oznacza ruszt, kratownicę (powiązanie z płonącym krzyżem), a "fla" kojarzy się z "flame" - płomień, ogień

Flagrante[edytuj]

Opis: zaklina przedmiot tak, że dotknięty przez kogokolwiek rozgrzewa się do wysokich temperatur.

Użyte po raz pierwszy w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci w skarbcu Lestrange'ów by zapobiec wykradnięciu Horkruksa Lorda Voldemorta.

Etymologia:Prawdopodobnie od połączenia słów flame (ang. podpalać) i grande (wł. wielki) lub od słowa "flagrare" (wł. płonąć)

Furnunculus[edytuj]

Wymowa: "Fernukulus".

Opis: powoduje pojawienie się na twarzy białych krost i piekących bąbli.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia, gdy Harry Potter trafia nim Gregory'ego Goyla.

Etymologia: z łaciny furunculus – czyrak.

G[edytuj]

Geminio[edytuj]

Opis: powiela małe obiekty (tworzy duplikat obiektu, na który zostało rzucone).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger do stworzenia kopii Medalionu Salazara Slytherina, który był w posiadaniu Dolores Umbridge, by ta nie zorientowała się o stracie oryginału.

Etymologia: z łaciny gemini – bliźnięta.

Glisseo[edytuj]

Opis: wygładza nawet duże bardzo pokrzywione obiekty (np. powierzchnie schodów).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger w starciu ze Śmierciożercami podczas Bitwy o Hogwart wyrównała schody przewracając kilku Śmierciożerców.

Etymologia: z włoskiego gliss – ślizgać się.

H[edytuj]

Harmonia Nectere Passus[edytuj]

Opis: Umożliwia działanie Szafki Zniknięć.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi Draco Malfoy używał tego zaklęcia, by móc posługiwać się Szafką Zniknięć w Pokoju Życzeń w Hogwarcie z drugą, znajdującą się na Ulicy Śmiertelnego Nokturnu u Borgina i Burkes'a.

Etymologia: z łaciny "Harmonia" – zgodność, "nectere" – wiązać, uknuć, "passus" – krok, ślad, trop.

Homenum Revelio[edytuj]

Opis: ujawnia ludzką obecność w docelowym obszarze.

Użyte po raz pierwszy: w tomie "Harry Potter i Insygnia Śmierci" Hermiona Granger sprawdziła w domu przy Grimmauld Place 12 czy nikogo prócz niej, Harry'ego i Rona nie ma w tym budynku.

Etymologia: z łaciny "homo" – człowiek, "revelo" – odsłonić.

I[edytuj]

Immobilus[edytuj]

Opis: unieruchamia ofiarę spowalniając ją

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Hermionę, która unieruchomiła chochliki kornwalijskie na lekcji obrony przed czarną magią.

Etymologia:

(łac.) im- zaprzeczenie, mobilus- ruch, poruszać się

Impedimenta[edytuj]

Opis: na pewien czas spowalnia ofiarę. Zaklęcie o podobnym działaniu to Immobilus

Użyte po raz pierwszy:Kiedy Harry uczył się do zadania trzeciego, w tomie Harry Potter i Czara Ognia. Ron użył zaklęcia na osie.

Etymologia: z łaciny im – przeczenie, pedi – nogi, mento – umysł.

Impervius[edytuj]

Opis: nadaje celowi właściwości odpychające (nie można tego dotknąć).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu podczas meczu Quidditcha padał deszcz, i przez to Harry Potter miał słabą widoczność poprzez swoje okulary, a Hermiona Granger je zaczarowała, w ten sposób, że okulary odpychały krople deszczu.

Etymologia: z angielskiego impervious- nieprzepuszczalny, nieprzenikliwy

Incarcerous[edytuj]

Opis powoduje pojawienie się pęt krępujących ofiarę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Severus Snape, aby związać Remusa Lupina.

Etymologia: carcer (czytaj karcer) – nazwa wyjątkowo niemiłej odmiany więzienia

Incendio[edytuj]

Opis: podpala (w książkach i filmach). Zaklęciem o działaniu podpalającym jest również Lacarnum Inflamare W pierwszej części gry oszałamia rośliny (np. tentakule).

Użyte po raz pierwszy: W książce Harry Potter i Kamień Filozoficzny. Hermiona wywołuje zamieszanie na trybunach stadionu.

Etymologia: z galicyjskiego icendio - ogień

Innaminitus Conjurus[edytuj]

Opis: wyczarowuje przedmioty

J[edytuj]

Jęzlep[edytuj]

Opis: powoduje przyklejenie się języka do podniebienia, co uniemożliwia mówienie, itp.

Użyte po raz pierwszy: W VI tomie użyte dwa razy na Filchu, a także użyte przez Harry'ego w skrzydle szpitalnym na Irytka

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) połączenie język i zlepiać.

K[edytuj]

Zaklęcie Kameleona[edytuj]

Wymowa: Kameleus

Opis: kamufluje (upodabnia do otoczenia) przedmiot lub żywą istotę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa przez Alastora Moody'ego, gdy zabierał Harry'ego Pottera z domu Dursleyów.

Etymologia: z polskiego od nazwy zwierzęcia kameleona, który potrafi zmieniać kolor swoiej skóry na taki, który upodabnia go do otoczenia.

L[edytuj]

Lacarnum Inflamare[edytuj]

Opis: umożliwia wystrzelenie z różdżki ognia w postaci małych kul.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny gdy Hermiona Granger podpaliła szatę Snape'a na meczu Quidicha, aby zapobiec czarowaniu miotły Harry'ego. Jak się później okazało Snape chciał pomóc Harry'emu.

Etymologia: z łaciny lacarnum – wystrzelić, inflamare – podpalić

Legilimens[edytuj]

Opis: umożliwia legilimencję, czyli "czytanie w myślach".

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa gdy Severus Snape pomagał Harry'emu Potterowi ćwiczyć oklumencję (obronę przed legilimencją).

Etymologia: z łaciny legi – czytać, mens – rozum.

Levicorpus[edytuj]

Opis: sprawia, że niewidzialna siła unosi przeciwnika za kostkę u nogi trzymając go głową w dół (wersja z książki), lub daleko odrzuca przeciwnika (wersja z filmu). Przeciwzaklęciem jest Liberacorpus, a innym zaklęciem lewitującym jest Wingardium Leviosa.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa, we wspomnieniu Snape'a używa go James Potter.

Etymologia: levi (łac. wznosić) i corpus (łac. ciało)

Liberacorpus[edytuj]

Opis: jest zaklęciem przeciwdziałającym Levicorpus (uwalnia uniesioną ofiarę).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi, kiedy Harry Potter próbował uwolnić lewitującego Rona Weasleya od działania zaklęcia Levicorpus.

Etymologia: libera (łac. wolność) i corpus (łac. ciało)

Locomotor[edytuj]

Opis: służy do przenoszenia różnych obiektów (nazwę obiektu wymawia się po formule Locomotor). Modyfikacją tego zaklęcia jest Locomotor Mortis (z łaciny mortis – śmierć, stanowi przeciwurok zaklęcia pierwotnego: uniemożliwia ruch, czyli chodzenie, itp., użył go po raz pierwszy Draco Malfoy w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny naNeville'u Longbottomie). Zaklęciem o podobnym działaniu jest Immobilus. Przeciwzaklęciem jest Mobiliarbus.

Użyte po raz pierwszy: W V tomie, kiedy Tonks poszła z Harrym zabrać kufer i klatkę z Hedwigą z jego sypialni, gdy transportowali go na Grimmauld place 12.

Etymologia: z łaciny locus – miejsce, motor – ruszający.

Lumos[edytuj]

Opis: powoduje wydobywanie się światła z końca różdżki. Modyfikacjami tego zaklęcia są Lumos Maxima (wzmocnienie zaklęcia pierwotnego, użyte po raz pierwszy w filmieHarry Potter i Więzień Azkabanu przez Harry'ego Pottera do rozświetlenia książki, którą czytał w nocy pod kołdrą w domu Dursleyów) i Lumos Solem (z łaciny sol – Słońcerozumiane jako światło, działa tak, że światło wyzwalane z różdżki po użyciu tego zaklęcia ma naturę promieni słonecznych. Zaklęciem odwołującym wszystkie modyfikacje jak i zaklęcie właściwe jest Nox.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny przez Hermionę Granger w celu uratowania Rona Weasleya z Diabelskich sideł).

Etymologia: z łaciny lumen – światło.

M[edytuj]

Mobiliarbus[edytuj]

Opis: służy do poruszania przedmiotów. Zaklęciem o podobnym działaniu jest Locomotor.

Użyte po raz pierwszy: w Harry Potter i Więzień Azkabanu Hermiona Granger w Gospodzie Pod Trzema Miotłami, żeby Korneliusz Knot nie zauważył Harry'ego Pottera, który przebywał nielegalnie w Hogsmeade.

Etymologia:

Mobilicorpus[edytuj]

Opis: przemieszcza osoby (sprawia że lewitują).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin zastosował je przeciwko Severusowi Snape'owi, który stracił przytomność.

Etymologia: z angielskiego mobile – ruchomy, corpse – ciało w znaczeniu ciała materialnego (przedmiotu), a nie ludzkiego.

Morsmordre[edytuj]

Opis: wyczarowuje na niebie Mroczny Znak – świetlistą, zieloną czaszkę, z ust której wychodzi wijący się wąż, a cały symbol jest znakiem Lorda Voldemorta i jego popleczników, głównie Śmierciożerców.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podczas Mistrzostw Świata w Quidditchu Mroczny Znak został wyczarowany przez Bartemiusza Croucha Juniora, syna Barty'ego Croucha, o co posądzono Mrużkę, skrzatkę domową Crouchów.

Etymologia: z łaciny mortis – śmierć i mordre - gryźć

Muffliato[edytuj]

Opis: sprawia, że osoba na którą zostało rzucone słyszy nieokreślone brzęczenie, przez co nie może podsłuchać rozmowy rzucającego (jedno z zaklęć wymyślonych przezKsięcia Półkrwi). Zaklęciami o podobnym działaniu są Quietus i Silencio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Harry'ego Pottera

Etymologia: z angielskiego muffle - przytłumić stłumić

N[edytuj]

Nox[edytuj]

Opis: odwołuje niektóre zaklęcia np. Lumos — gasi światło na końcu różdżki.

Użyte po raz pierwszy: w trzecim tomie Harry gasi różdżkę podczas szpiegowania Petera Pettigrewa

Etymologia: z łaciny nox – noc.

Nox Maxima[edytuj]

Opis: powoduje całkowitą ciemność

Użyte po raz pierwszy: w czwartym tomie Krum używa go w walce ze smokiem.

Etymologia: nox - noc.

Zaklęcie Nienanoszalności[edytuj]

Wymowa: zaklęcie całkowicie niewerbalne.

Opis: powoduje, że nie można nanieść danego obszaru na mapę.

Użyte po raz pierwszy: Użyte w piątym tomie po to, aby nie można było nanieść na mapę Kwatery Głównej ZF.

Etymologia:

O[edytuj]

Obscuro[edytuj]

Opis: sprawia, że na oczach przeciwnika pojawia się czarna opaska, przez którą nic nie widać i nie można jej zdjąć.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger, kiedy chciała ukryć przed portretem Fineasa Nigellusa miejsce pobytu Harry'ego Pottera,Rona Weasleya oraz swoje.

Etymologia: z angielskiego obscure - zaciemnić, zakryć, zasłonić

Zaklęcie Zapomnienia[edytuj]

Wymowa: Obliviate

Opis: używane do usuwania wspomnień i modyfikacji pamięci.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Gilderoy Lockhart wyjawił, że używał tego zaklęcia do modyfikacji pamięci osób, których czyny sobie przypisywał.

Etymologia: z łaciny oblitteratio – zapomnienie.

Orchideus[edytuj]

Opis: powoduje, że z końca różdżki wystrzela bukiet kwiatów, który może ranić magiczne zwierzęta (wersja ataku istnieje w grze komputerowej Harry Potter i Czara Ognia).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Ollivander użył tego zaklęcia, żeby sprawdzić różdżkę Fleur Delacour, która brała udział w Turnieju Trójmagicznym.

Etymologia: z angielskiego orchids - orchidee.

Oppugno[edytuj]

Wymowa: Opunio

Opis: Zmusza wyczarowane ptaki do ataku na inną osobę.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi Hermiona Granger zmusiła ptaki do ataku na Rona Weasley'a.

Etymologia: z łaciny oppungo – atakuję.

P[edytuj]

Zaklęcie Pełnego Porażenia Ciała[edytuj]

Wymowa: Petrificus Totalus.

Opis: powoduje, że całe ciało przeciwnika sztywnieje

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger unieruchomiła Neville'a Longbottoma, który chciał zatrzymać ją, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia: z greki petros – kamień, petra – skała, skamienienie

Peskipiksi Pesternomi[edytuj]

Opis: według Gilderoya Lockharta ma poskramiać chochliki lub inne magiczne zwierzęta.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Gilderoy Lockhart próbując poskromić Chochliki kornwalijskie, jednak nie zadziałało.

Etymologia: być może od słów: "posuit" (łac. wsadzić), "pix" (ang. szkatułka, skrzynka), "pester" (łac. zaraza).

Piertotum Locomotor[edytuj]

Opis: ożywia rzeźby i posągi

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci przez profesor McGonagall w Wielkim Holu szkoły, przed bitwą z Voldemortem.

Etymologia: z łaciny totum – cały, locus – miejsce, motor – ruszający.

Portus[edytuj]

Opis: zamienia dany obiekt w świstoklik.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Albus Dumbledore stworzył świstoklik, dzięki któremu Harry Potter przedostał się po ataku na pana Weasleya na Grimmamuald Place 12

Etymologia: z łaciny porta – brama, drzwi.

Priori Incantatem[edytuj]

Opis: wywołuje retrospekcję zaklęć danej różdżki, do rzucenia których posłużyła.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia po meczu finałowym mistrzostw świata w Quidditchu Amos Diggory, by sprawdzić czy Mroczny Znak został wyczarowany przy pomocy różdżki Harry'ego Pottera.

Etymologia z łaciny prior – poprzedni, incantamentum – zaklęcie.

Zaklęcie Tarczy[edytuj]

Wymowa: "Protego"

Opis: na krótko tworzy magiczną barierę (tarczę), która chroni rzucającego czar zarówno przed zaklęciami jak i przed innymi przedmiotami. Działa na zwykłe uroki, ale nie naZaklęcia Niewybaczalne. Modyfikacjami tego zaklęcia są Protego Totalum oraz Protego Horriblisus.

Użyte po raz pierwszy:. W 4. części Harry Potter uczył się go do trzeciego zadania Turnieju Trójmagicznego, ponieważ uznał, że to zaklęcie może mu się przydać.

Etymologia: z łaciny protego – chronić.

Protego Horribilis[edytuj]

Opis: Prawdopodobnie najsilniejsze zaklęcie ochronne.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci przez Profesora Flitwicka, przed bitwą o Hogwart, w celu ochrony Zamku.

Etymologia:

Protego Totalum[edytuj]

Opis: sprawia, że dany obszar jest trudny do wykrycia. Inne zaklęcia chroniące to Cave Inimicum, Salvio Hexia i Repello Mugoletum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci użyła go Hermiona Granger, by chronić miejsce pobytu jej, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia: z łaciny protego – chronić, totalum – całkowicie.

Zaklęcie Proteusza[edytuj]

Wymowa: Brak (zaklęcie niewerbalne).

Opis: powoduje zależne zmiany; przedmioty, na które zostanie rzucone są od siebie zależne, zmiany zachodzące w jednym powodują te same zmiany w pozostałych. Znajomość poprawnego użycie jest wymagana na poziomie owutemów.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa Hermiona Granger na fałszywe galeony, by móc informować wszystkich członków Gwardii Dumbledore'a o datach i godzinach spotkań.

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) od imienia Proteusz (w mitologii greckiej Proteusz posiadał zdolność zmieniania swojej postaci, co może odnosić się, do zmian zachodzących w przedmiotach).

Q[edytuj]

Quietus[edytuj]

Opis: osłabia siłę głosu. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Sonorus, a podobne zaklęcia to Silencio i Muffilato.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia po finałowym meczu mistrzostw świata w Quidditchu Ludo Bagman odwołał zaklęcie Sonorus, które wzmacnia siłę głosu (zdolność donośnego mówienia była mu potrzebne do komentowania mistrzostw w Quidditchu).

Etymologia z angielskiego quiet- cisza.

R[edytuj]

Reducio[edytuj]

Opis: redukuje (zmniejsza) rozmiary obiektów, parzy innych.

Użyte po raz pierwszy: Na lekcji Obrony przed Czarną Magią w 4. tomie. Bartemiusz Crouch Junior, zamieniony w Szalonookiego Moody'ego przez eliksir wielosokowy, użył tego zaklęcia do pomniejszenia pająka.

Etymologia z angielskiego "reduce" - "zredukować", "zmniejszyć"

Reducto[edytuj]

Opis: niszczy nawet duże obiekty mieląc je na proch.

Użyte po raz pierwszy: Przez Harry'ego w Tomie Harry Potter i Czara Ognia do zniszczenia ściany w labiryncie.

Etymologia z angielskiego "reduce" - "zredukować", "zmniejszyć"

Rennervate[edytuj]

Opis: Uzdrawia i regeneruje. Wybudza z czaru drętwota. Wcześniej zaklęciem tym było enervate, lecz później autorka przyznała że popełniła błąd, gdyż enervate znaczy osłabiać.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Amos Diggory leczy Mrużkę, oszołomioną zaklęciem pracowników Ministerstwa.

Etymologia: enervate - osłabiać, re - (w domyśle działanie przeciwne)

Relashio[edytuj]

Opis: Jest to zaklęcie uwalniające(niszczy nawet bardzo twarde obiekty wystrzeliwując strumień ognia)

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Harry Potter w drugim zadaniu Turnieju Trójmagicznego zaatakował druzgotki.

Etymologia: z angielskiego release – uwolnić, z łacińskiego relaxo o tym samym znaczeniu.

Reparo[edytuj]

Opis: naprawia zepsute lub zniszczone przedmioty. Modyfikacją jest Oculus Reparo (naprawia okulary)

Użyte po raz pierwszy: Harry Potter i Kamień Filozoficzny, kiedy Hermiona Granger naprawiła Harry'emu Potterowi okulary podczas podróży pociągiem do Hogwartu).

Etymologia: z łaciny reparo – naprawiać.

Repello Mugoletum[edytuj]

Opis: sprawia, że mugole nie widzą danego obiektu. Inne zaklęcia chroniące to Salvio Hexia, Cave Inimicum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger na swój namiot podczas podróży w poszukiwaniu horkruksów razem z Harry'emu Potterowi iRonowi Weasleyowi. We wcześniejszych częściach była jednak już mowa o obiektach, których mugole nie mogą zobaczyć jak i również wyczuć.

Etymologia: z łaciny repel – odpychać, mugoletum odnosi się do do mugoli.

Rictusempra (Zniewalająca Łaskotka)[edytuj]

Opis: jedno z zaklęć najczęściej używanych na przeciwniku w trakcie walki. Promień uderza ze średnią siłą i zwykle odpycha przeciwnika. Z teoretycznego punktu widzenia zaklęcie to rozśmiesza, niewidzialna siła łaskocze przeciwnika (gdy rzuci się je na siebie, wprawia się w dobry nastrój).

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic podczas odbywającej się w ramach Klubu Pojedynków walki, Harry Potter użył go przeciwko Draco Malfoyowi.

Etymologia: (łac.) semper – zawsze

Riddiculus[edytuj]

Opis: zamienia bogina w to coś zabawnego, o czym pomyśli rzucający czar.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu zaklęcia tego uczyli się Gryfoni i Ślizgoni podczas lekcji z Remusem Lupinem.

Etymologia: z angielskiego riddiculous — absurdalność.

S[edytuj]

Salvio Hexia[edytuj]

Opis: ochrania miejsce, w którym ktoś przebywa. Inne zaklęcia chroniące to Repello Mugolteum, Cave Inimicum i Protego Totalum.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Insygnia Śmierci Hermiona Granger w celu ochrony miejsca pobytu jej, Harry'ego Pottera i Rona Weasleya.

Etymologia:Od słów: "salve" (ang. ocalić), "hex" (ang. klątwa)

Sectumsempra[edytuj]

Opis: powoduje rozległe i głębokie rany na ciele, jest zaklęciem czarnomagicznym.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi Harry Potter znajduje to zaklęcie w podręczniku do eliksirów należącego kiedyś do Księcia Półkrwi, a potem używa go na Draconie Malfoyu.

Etymologia: z łaciny sectum – ciąć, semper – zawsze.

Serpensortia[edytuj]

Opis: wyczarowuje węża, który atakuje przeciwnika.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic Draco Malfoy użył go na Harrym Potter'ze w Klubie Pojedynków prowadzonym przez Gilderoya Lockharta.

Etymologia: z angielskiego serpent – wąż.

Silencio[edytuj]

Opis: w przeciwieństwie do podobnych zaklęć – Quietus czy Muffilato – wycisza całkowicie. Zaklęciem o odwrotnym działaniu jest Sonorus.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa podczas lekcji Zaklęć uczą się właśnie tego uroku.

Etymologia z hiszpańskiego silencio – cisza.

Sonorus[edytuj]

Opis: zwiększa siłę głosu. Zaklęciami o odwrotnym działaniu są Quietus, Muffilato i Silencio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia Ludo Bagman, szef Departamentu Magicznych Gier i Sportów, by wzmocnić swój głos, jako iż był komentatoremfinałowego meczu mistrzostw świata w Quidditchu.

Etymologia: z łaciny sonus – głos- ale i vox oznacza w Łacinie głos.

Szatańska Pożoga[edytuj]

Wymowa: satius^[3]

Opis: rozpala ogromny, trudny do powstrzymania, potężny, dziki ogień, który formuje się w różne bestie i trawi niemal wszystko na swojej drodze, będąc nawet zdolnym do niszczenia horkruksów. Rozwinięcie (satius maxima)^[3] powoduje wielki deszcz ognistych kul

Użyte po raz piewszy: w tomie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Dumbledora gdy był w grocie razem z Harry kiedy znaleźli Medalion Salazara Slytherina

Etymologia: satius kojarzy nam się z szatanem, a szatan z piekłem i ogniem.

T[edytuj]

Tarantallegra[edytuj]

Opis: Służy do zmuszania przeciwnika do niekontrolowanych pląsów nóg. Czar Talantallegra cofa zaklęcie Finite.

Użyte po raz pierwszy: Pojawia się w tomie Harrym Potterze i Komnacie Tajemnic, podczas Klubu Pojedynków, zostaje użyte przez Draco Malfoya.

Tergeo[edytuj]

Opis: usuwa różne substancje np. kurz, krew. Podobne zaklęcie to Chłoszczyść.

Użyte po raz pierwszy: Przez Molly Weasly w Zakonie Feniksa, gdy chciała zetrzeć kurz w pokoju Rona

Etymologia: z łaciny tergeo - ścierać, czyścić

U[edytuj]

Upiorogacek[edytuj]

Opis: straszy i wywołuje lęk.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Zakon Feniksa, Ginny wspomniała, że użyła upiorogacka na Draconie Malfoyu w gabinecie Umbridge.

Etymologia: z polskiego (przetłumaczone) połączenie upiór i gacek (część nazwy gatunkowej dwóch gatunków nietoperzy).

V[edytuj]

Vulnera Sanentur[edytuj]

Opis: zaklęcie leczące głębokie rany.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi przez Severusa Snape'a żeby uzdrowić rany Malfoy'a przesuwając różdżką po nich.

Etymologia: z łaciny vulnus – rana, uraz i sanare – leczyć.

W[edytuj]

Waddiwasi[edytuj]

Opis: odblokowuje zatkane otwory. Podobne zaklęcie to Sezam Materio.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Więzień Azkabanu Remus Lupin użył go, odtykając dziurkę od klucza, która została zatkana gumą do żucia przez Irytka.

Etymologia: od szwedzkiego vadd (pol. coś miękkiego) i francuskiego vas y (pol. idź tam)

Wingardium Leviosa[edytuj]

Opis: unosi wskazany obiekt.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny podczas nauki.

Etymologia: połączenie wing (ang. skrzydło), arduus (łac. wysoki, stromy) i levo (łac. wznosić, lewitować)

Zaklęcia Niewybaczalne[edytuj]

Avada Kedavra[edytuj]

Opis: najgroźniejsze z Zaklęć Niewybaczalnych (ang. The Unforgivable Curses), nieodwracalne, za jego sprawą uśmiercić można żywą istotę i nie ma na nie przeciwzaklęcia. Zaklęciu towarzyszy zielony błysk i świst. Od klątwy tej zginęła większość ofiar Voldemorta i śmierciożerców. Jedyną osobą, której udało się je przeżyć, był Harry Potter. Użycie go przeciw istocie ludzkiej karane było dożywotnim pobytem w Azkabanie. Do jego rzucenia trzeba mocy większej od mocy niepełnoletniego ucznia.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Lord Voldemort uśmiercił nim rodziców Harry'ego Pottera – Jamesa Pottera i Lily Potter, jednak jest to napisane w tomie Harry Potter i Czara Ognia, że było to właśnie działanie tego zaklęcia.

Etymologia: Autorka przyznaje, że Avada Kedavra ma związek z formułą Abrakadabra.[1]. Po angielsku i łacinie cadaver [2] znaczy trup.

Cruciatus[edytuj]

Wymowa: "Crucio"

Opis: jedno z Zaklęć Niewybaczalnych. Cruciatus jest zaklęciem służącym do zadawania bólu. Ofiara zaklęcia przeżywa niewyobrażalne męki, jednak nie umierała – zaklęcie trwało tak długo, aż czarodziej rzucający je zdjął klątwy. Ofiara zaklęcia myślała jedynie o tym, by umrzeć i już więcej nie cierpieć. Zaklęciem tym torturowano znanychaurorów Franka Longbottoma oraz jego żonę (rodziców Neville'a Longbottoma), co doprowadziło ich do utraty zmysłów.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moody'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magiąpokazując na pająku skutki wszystkich Zaklęć Niewybaczalnych, jednak mowa o torturowaniu swoich ofiar przez Śmierciożerców była już we wcześniejszych częściach.

Etymologia: z łaciny crucio – torturować, tortura.

Imperius[edytuj]

Wymowa: "Imperio".

Opis: Zaklęcie niewybaczalne służące do przejmowania kontroli nad innym stworzeniem. Ofiara klątwy przestaje samodzielnie myśleć, pozostając posłuszna rozkazom czarodzieja, który rzucał klątwę. W czasach rządów Voldemorta zaklęcie to sprawiało wiele trudności Ministerstwu Magii i pojedynczym czarodziejom, ponieważ trudno było odróżnić, kto działał pod wpływem zaklęcia, a kto z własnej woli. Po upadku Voldemorta większość jego popleczników tłumaczyła się, iż działali właśnie pod wpływem klątwy Imperius.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Czara Ognia podszywający się pod Alastora Moody'ego Barty Crouch Jr. w Hogwarcie na lekcji obrony przed czarną magiąwobec pająka, później jednak wobec uczniów.

Etymologia: z łaciny imperiare — rządzić.

Zaklęcia pojawiające się w filmach[edytuj]

Arania Exumei[edytuj]

Opis: zadaje ból pająkom.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Tom Riddle gdy chciał wypędzić Aragoga (pająka Hagrida) z Hogwartu

Etymologia: z łaciny arania – pająk.

Acsendio[edytuj]

Opis: pozwala wydostać się na powierzchnię wody, ale tylko wtedy, gdy trzymamy różdżkę w dłoni. Bo to ona sama wylatuje na powierzchnię.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Czara Ognia, kiedy Harry Potter w czasie 2. zadania Turnieju Trójmagicznego wydostał się z jeziora.

Etymologia:

Partis Temporus[edytuj]

Opis: tworzy potężny ognisty tunel.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Książę Półkrwi, Albus Dumbledore po odstraszeniu inferiusów skierował tunel ognia wprost przed siebie

Etymologia:

Aresto Momentum[edytuj]

Opis: najprawdopodobniej spowalnia (lub całkowicie zatrzymuje) czas na kilka sekund w danym miejscu.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Więzień Azkabanu kiedy Harry Potter spadał z miotły, Albus Dumbledore, aby Harry Potter się nie zabił, zatrzymał jego spadanie.

Etymologia: z łaciny momentum – czas

Bombarda[edytuj]

Opis: całkowicie niszczy wszystkie rzeczy. Wzmocnioną wersją jest Bombarda Maxima.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i więzień Azkabanu Hermiona Granger podczas uwalniania Syriusza Blacka z wieży Hogwartu.

Etymologia:

Bracchium Emendo[edytuj]

Opis: powoduje znikanie kości (być może prawdziwe działanie miało być inne).

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic spowodowało zanik kości w miejscu dotkniętym przez różdżkę, a posłużył się nim Gilderoy Lockhartpróbując nastawić rękę Harry'emu Potterowi.

Etymologia: z łaciny brachium - ramię

Diminuendo[edytuj]

Opis: zmniejsza i unieszkodliwia ofiarę.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Zakon Feniksa Colin Nigel podczas zebrania Gwardii Dumbledora na kukle.

Etymologia: z włoskiego diminuendo – zmniejszać.

Everte Stati[edytuj]

Opis: wyrzuca w powietrze tego, w kogo było wycelowane.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Draco Malfoy wycelowane w Harry'ego Pottera w Klubie Pojedynków.

Etymologia: z łaciny everte - przewrót

Immobilus[edytuj]

Opis: spowalnia ofiarę (kiedy rzucamy zaklęcie na obiekt będący w powietrzu, on nie spada).

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Hermiona Granger, by poskromić chochlika kornwalijskiego po lekcji obrony przed czarną magią.

Etymologia: z łaciny im – anty (przeczenie), movius i mobilus związane jest z ruchem, z angielskiego move — ruch, mobile — ruchomy, z łaciny mobilis — ruchomy.

Lacarnum Inflamarae[edytuj]

Opis: powoduje, że z różdżki wystrzeliwuje mały płomień. Innym zaklęciem podpalającym jest Incendio.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Kamień Filozoficzny Hermiona Granger podpaliła szatę Severusa Snapea.

Etymologia: z łaciny inflammo - zapalać

Perriculum[edytuj]

Opis: powoduje wystrzelenie z różdżki czerwonego snopu iskier, który rozdziela się jak fajerwerk (działa jako raca). Zaklęciem również wystrzeliwującym iskry (ale służącym do ataku) jest Relashio.

Użyte po raz pierwszy: podczas 3. zadania w turnieju trójmagicznym w Harry Potter i Czara Ognia.

Etymologia: z łaciny perriculum – niebezpieczeństwo.

Sesam Materio[edytuj]

Opis: usuwa blokady i zamknięcia. Działa podobnie do Wadiwashi i Alohomora, tyle że nie odblokowuje tylko całkowicie dematerializuje zamknięcie.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic młody Tom Riddle używa go by uwolnić Aragoga.

Etymologia:

Vipera Evanesca[edytuj]

Opis: sprawia, że żmija znika.

Użyte po raz pierwszy: w filmie Harry Potter i Komnata Tajemnic Severus Snape do odwołania węża, którego przyzwał Draco Malfoy zaklęciem Serpensortia.

Etymologia: z łaciny vipera – żmija. evanesca - prawdopodobnie od zaklęcia Evanesco.

Volate Asenderay[edytuj]

Opis: wysoko podrzuca małe obiekty, jednak bez większych szkód.

Użyte po raz pierwszy: w tomie Harry Potter i Komnata Tajemnic przez Gilderoya Lockharta, który podczas pojedynku Harry'ego Pottera z Draco Malfoyem chciał zniszczyć węża wyczarowanego przez tego drugiego.

Etymologia:
Autor wikipedia